Buraya en son " yeniden " demem ile şimdiki zaman arasında bir yılı aşkın bir zaman oluşmuş ve miş'li geçmiş ile yazıyor olmama inat gayet te farkındayım bu zaman aralığının. Ama çok geçerli bir nedeni var ki binbir türlü sıkıntı, sorun girdi roxanne'in kıpkırmızı zannetiği hayatına.. Sadece ufak tefek depresyonlar diyip geçiştirdiğim herşey gümm!! Diye büyük bir sağlık problemi ile oturdu hayatın merkezine.. bir yıldır ağır kortizon tedavileri ve zorlu hastane süreçleri ile tamir etmeye çalışılıyor bağışıklık sistemim ve yavaş yavaş farkediyorum ki çıkış yollarını yanlış noktalarda aradığımız ve çözüm zannettiklerimiz daha şiddetli öfkelerle, hırslarla kocaman çözümsüzlükler halini almış durumda.." Bu kadar terslik bir araya gelemez " diyor kimisi , kimisi " gene n'oldu'" diye soruyor bıyık altından güldüğünün farkedilmediğini sanarak. En son , ilaçların etkisi ile zayıflayan ayak bileği eklemim burkulduğunda ise bir dangalak ta " bunu da yaptın ya kendine!!!!! " demişti ve o an bir kez daha anladım ki gerizekalılığın bir sınırı yok!!! Ama bir yandan Kendim de fecii sıkıldım tabiii başıma binbir türlü hal gelmesinden ve gündemi bu şekilde meşgul(!) ediyor olmaktan!! Başka her türlü gündem olmaya alışkın bir roxanne için çok ta yenir yutulur değil bu olanlar:)
Hastalıklar geçti mi gitti mi bilemiyorum, hayatın bundan sonraki zorluğunu düşünüp korkmak daha da hasta ediyor ne yazık ki, korkunç bir kısır döngü..
Bir an önce kırmızılara bürünüp roxanne turkusuyla hayata yeniden başlamayı ne çok istiyorum ve arzu duyuyorum tüm bunları yaşarken.. Tutkuları alınmış, hayal kuramayan roxanne 'in bitkiden bir farkı yok ki!! Yaşamalı, tutunmalı aşklara ya da aşk ihtimallerine, yüksek topuklularıyla ezmeli önüne çıkanları ! Tam bir ' famme fatale' ruh hali anlaşılan ama bu ruh halindeki ihtitras, pijamaları üzerinden çıkamayan , saçları ilmek ilmek dökülen, günden güne çirkinleşen, şişmanlayan bir kadın bedenine fazlaydı tabiki.. Bu şekliyle "cazibe hanım'ın gündüz düşleri" kadar kandırmacaydı. Bir çıkış noktası olmalıydı ya da olmalıydı tabiii canım öbür yolu ötanazi hakkı istemeye kadar giderdi yoksa!! Hergün yeniden varolmaya çalışıp akabinde yeni bir engelle karşılaşmak ve yok olma arzusuna düşmek son derece şizoid bir hale getirmişti bile ruh halimi.. Tablo ağırdı hakikatten de psikiyatrın deyimiyle.. İlaç kullanılamıyor çünkü vücudumun ilaca vereceği tepkiyi bilemiyordu doktorlar, psikiyatrik ilaçlar olmadan altından kalkmaya çalışmak başka bir zorluk, ki belki de yeniden bulaşmamış olmak ise şans! Bilmiyoruz ki henüz tabiii, çıkış bileti nerde ? Hiçbir fikir yok..
Veeeee an be an değişen bu ruh durumum ister karanlık ,ister hastalıklı, ister bunalımlı, ister arzulu, ister tutkulu, ister histerik , isterse de kibirli tanımlanabilir ve aynen de böyle hissettirebilirken ben gene de tekrar yazmaya karar verdim karanlıkta kalmamış hatta fazla aydınlıktaki tüm bilinmezlerimizi ...
Roxanne ... -Ya da adı her ne olacaksa sonunda, zaman fısıldıyacak ona yakışanını- !i anlatmak istiyorum...Dinleyeni kim, anlayanı kim olacak ,meçhul! Bazen karmakarışık bazen de fabrika kızı kadar yalın cümlelerle dile geliyor .. Hangisi gerçek? Diye sormuştu başka bir dangalak zamanında.. Hiçbiri salak! Hiçbiri ama belki de hepsi! Tek bir ruh barındıracak kadar acizse bedenin bu da senin acın olmalıydı.. Diyememiştim tabiiii:)) anlatalım bakalım, belki de iyi gelir hepimize, gülümseriz ve belki de bir güzel orman oluverir anılarımız...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder